1. "о" Жижиг дүгрэг тэмдэг;
2. [хуучирсан] Тооны орныг эзлүүлэх хэмжигдэхүүн байхгүй гэсэн тэмдэг; бичигт балласан зүйлийг тойруулан олон жижиг дугуй тэмдэг тавивал дахин сэргээ гэсэн утгатай
- Ноорогт тэр өгүүлбэрийг бинт тавин сэргээсэн байсан. “Шинжлэх ухаан, амьдрал” сэтгүүл;
3. [бичиг] Дэс дараагаар тоочиход нэг бүрийн эхэнд тавьдаг тэмдэг:
оройн бинт (үгийн дээр тавих жижиг дугуй тэмдэг, дусал);
4. Манж, төвд зэрэг үсэгт байдаг "о" тэмдэг:
бинт дусал ~ дусал бинт [хоршоо] (манж бичгийн зарим үсгийн өмнө болон хойно тавих тэмдэг)
- Бинт дусал нийлэн бурхан болох болтугай. Ч.Алтангэрэл. Монгол зохиолчдын төвөдөөр бичсэн бүтээл.