1. Хүн, амьтны гэнэт хэлмэж санаа хөдлөн аягүй болох; бие нь ширвээтэх: бие шижигнэх (бие эвгүй болох, ширвээтэх), дотор шижигнэх (дотор гэнэт аягүй болох):

---

2. Сэрчигнэх, шаржигнах чимээ гарах - Түлш нь ус дуссан нойтон байх тул давирхай ус холилдон шижигнэж, пис пасхийн дуу гарав. Л.Түдэв. Алтан гадас чигийг заана., салхи шижигнэх (салхи сэрчигнэх), цас шижигнэх (цас шаржигнах) - Чагнахул хөхүүртэй айраг шижигнэн байлаа. Д.Цэдэв. Айргийн амт:

---

3. Шижигнүүр хүний хөдлөх, аашлах: шижигнэсэн ажилтан (гавшгай хөдөлгөөнтэй ажил хөдөлмөрт сайн ажилтан).