чармаа нүцгэн (а. Хувцас огт өмсөөгүй, нүв нүцгэн байдал - Хэв янз сайтай, хэвтрийн дэвсгэр бэлдээд, цус бээрт буртагт, чармай нүцгэн хэвтэх авай. Ч.Алтангэрэл. Монгол зохиолчдын төвөдөөр бичсэн бүтээл; б. [шилжсэн] Мал, амьтны төлийн үсгүй нүцгэн - Чармаа нүцгэн хурга гарчээ. И.Дамбажав нар. Монгол үгийн дээж; в. [шилжсэн] Өмсөх хувцас муутай).