1. Хүмүүсийн хоорондоо санаа нийлэхгүй харилцан үгээр тэмцэлдэх, хэрүүл хийх - Айлын хүнтэй хэрэлдэж, царай нь нэгэн үе зэвхийрч цайн, нэгэн үе улаа бутарна. С.Лочин. Сэтгэлийн өнгө., хоёр хүн хэрэлдэх (хоёр хүн хоорондоо санаа зөрөн уурлаж маргалдах), хэрэлдэх цуугих [хоршоо] (олуул шуугин маргалдах), хэрэлдэхдээ цэцэн, хийхдээ мунхаг [зүйр цэцэн үг] (ажилд муу гэсэн санаа), хэрэлдсээр байгаад хэтийнхээ жаргалыг барах [зүйр цэцэн үг] (хэрүүлтэй газраас хишиг зайлдаг гэсэн санаа);

---

2. Зарим амьтны хоорондоо ноцолдох: нохой хэрэлдэх (нохой хоорондоо архиралдан ноцолдох) - Ноёд хэрэлдсэн газар заргатай, нохой хэрэлдсэн газар улайтай. Ардын аман зохиолын дээж., тахиа хэрэлдэх (тахиа бие биеэ тонших);

---

3. [шилжсэн] Урт юмны хоорондоо орооцолдох: утас хэрэлдэх (урт утас орооцолдох).