Догшин ширүүн, харгис балмад зан авир: хэрцгий байрын (догшин, харгис байдалтай) - Ухнан сахалтай, харваас хэрцгий байрын ширүүн нүдтэй хүн байв. Б.Өлзийсүрэн. Замын хүзүү., хэрцгий зан (харгис, балмад зан) - Энэ бяцхан дарангуйлагч дэвших тусмаа улам хэрцгий зан ааштай болжээ. С.Эрдэнэ. Өгүүллэгүүд., хэрцгий загнах (догшин, балмад аашлах) - Харин зулыг нь авч, тосыг нь асган галаар нь тамхи асааж, их л дээрэнгүй хэрцгий загнаж байсан юм. Ж.Дамдин. Үймээний жил., хэрцгий хүн (хүнийг хайрлах сэтгэлгүй, догшин ширүүн зантай хүн), харгис хэрцгий [хоршоо] (балмад, догшин) - Харгис хэрцгий нь туйлгүй амьтан билээ. Улиастайд ирсэн даруйдаа ус нутгийн ард олныг учир дүрсгүй алж талжээ. С.Дашдэндэв. Улаан наран., хэрцгий балмад [хоршоо] (харгис танхай, ёс зүй мэддэггүй), хэрцгий догшин [хоршоо] (харгислан аашлах, ёс бус зан байдал) - Хүний зан нь хэдий цэх шулуун боловч сэтгэл нь атгагтай, зан нь чухал, байдал нь болхи бүдүүлэг, төрх нь түгдэг тагдаг, хэлэлцэх нь хэрцгий догшин, оморхог бардам, байдал нь болхи бүдүүлэг энэ мэтэд... В.Инжаннаши. Хөх судар: хэдэр хэрцгий [хоршоо] (яхир зөрүүд, харгис зантай), хэрцгий сэтгэлт хүү эцэгтээ дайсан, тачаангуй уурт эм эрдээн дайсан [зүйр цэцэн үг] (ухаангүй мунхаг догшин хүн, ойр дотны хүмүүстээ ч халддаг гэсэн санаа).