1. Худал зүйлд итгүүлэх, мэхлэх - Араатны хаан их хүчит цагаан арсланг, аргат өчүүхэн туулай хуураад алсан үлгэр мэт. Субашид., нөхрөө хуурах (а. Анд найзаа мэхлэх; б. Ханилснаа мэхлэх) - Бурмаа усны бохирыг гайхах мөртөө ханилсан нөхрөө хуураад, эр дагаж ийн яваагаа ариун үйл гэж эндүүрээгүй байгаа даа. Ж.Бямба. Их аяныхан., үгээр хуурах (гоё сайхан үгэнд итгүүлж мэхлэх) - Хар санаатан анханд зөөлөн үгээр хуурах, ханилж дассан цагт мэхлэн бүрэлгэх. Субашид., хуурах мэхлэх [хоршоо] (мэхлэх, залилах) - Энэ хэдхэн дээрэмчин та бүхнийг хууран мэхэлж өөрсдийг чинь бууны ам руу шахан тууж хядуулах гэж зорьж байна. Ц.Уламбаяр. Зовлон жаргал., хуурах залилах [хоршоо] (мэхлэх, гоё сайхан үгэндээ итгүүлэх) - Биднийг хууран залилах санаагүй байгаа болов уу гэж бодож байна. Ж.Пүрэв. Гурван зангилаа., *нүд хуурах (а. Хүссэн зүйлд нь ялимгүй бага юм өгсөн болж өнгөрөөх; б. Ажлыг оромдох, хийсэн нэр зүүх), хуурсаар хуурсаар худалч болох, хумсалсаар хумсалсаар хулгайч болох [зүйр цэцэн үг] (хэрэг явдал бага зүйлээс эхэлдэг, муу занг бага дээр нь засах гэсэн санаа), хуурах худалчийн зээ, хумслах хулгайчийн зээ [зүйр цэцэн үг] (хуурсаар худалч болдог, хумсалсаар хулгайч болдог гэсэн санаа), нүглийн нүдийг гурилаар хуурах [зүйр цэцэн үг] (аливаа ажил хэргийг хийж гүйцэтгэхдээ ор нэр төдий оронцоглох) - Аягүй бол гал түлсэн хойно задраад уначих юм хийж, нүглийн нүдийг гурилаар хуурч мэдэх л хүйтэн дотортой хүн шүү. П.Хорлоо. Багш;

---

2. Бүтэхгүй зүйлд дэмий итгэж суух: биеэ хуурах (бүтэхгүй зүйлээр өөрийгөө тайвшруулах, түүндээ итгэх) - Монгол цэргүүд эмээлийн гөлөм, хөвөн гутлынхаа түрийг огтлон ус тосонд хийж чанаж зажлан биеэ хуурна. Н.Батбаяр. Өндөрт хатгасан туг., санаагаа хуурах ~ сэтгэлээ хуурах (санаа, сэтгэлээ худал зүйлээр тайвшруулах) - Хааяа нэг удаа хашааны завсраар Чүлтэмтэй ярьж, сэтгэлийг бяцхан хуурна. Д.Нацагдорж. Цагаан сар ба хар нулимс.