1. Хүн, амьтны хөнгөн болгоомжгүй, онгироо хөвсөргөн зан байдал: хуугиа хүн (онгироо, хөнгөн зантай хүн), хуугиа морь (хөвсөргөн зантай морь), хөнгөн хуугиа [хоршоо] (хөвсөргөн онгироо, болгоомжгүй), хуугиа хүнийг хуурахад амархан, хуурсан будааг нүдэхэд амархан [зүйр цэцэн үг] (онгироо хүнийг аргадаа оруулах хялбар гэсэн санаа);

---

2. Хүн, амьтны хамар, хоолой нь битүүрч хий шахагдан шуугьж дуугарах: хуугиа хамартай хүн (хамар нь битүүрч шуугин дуугарч ярих хүн).