1. [ургамал] Цагаан өнгөтэй, бяцхан навчтай, нарийн болоод чийрэг нэг зүйл мод; дурсыг нь үйс гэнэ - Нарийхан гол шиг хус, улиас навч найлзуураа дааж ядан ганхахдаа шөнийн будангаас хүртсэн шүүдрийн сэрүүн дуслаар шүршинэ. С.Эрдэнэ. Хонгорзул., зулзаган хус (саяхан ургасан хус) - Нурууны оройг салхинд хийсгэхгүйн тулд бургас, зулзаган хус зэргийг үзүүрээр нь холбон унуулж тавина. Ж.Самбуу. Мал маллагааны арга туршлага., хусан ой (хус мод бүхий ой) - Хээр хөдөө хусан ойн гүнд сэм уулзав. Ш.Гаадамба. Элбэг дээл;

---

2. Хусаар хийсэн эд эдлэл: хусан тооно (хус модоор хийсэн тооно), хусан уурга (хус модоор хийсэн уурга) - Хусан модон уургадаа, хуйваа дахин зүүжээ. С.Дашдэндэв. Гурван айл., хусан хөлтэй ширээ (хус модоор хийсэн хөлтэй ширээ) - Туурга дагуулан лавдан тавьж өнгийн хээ луу зүмбэрдэж чимсэн тахир хусан хөлтэй нам ширээнүүд дээр идээ будаа өржээ. С.Удвал. Их хувь заяа., хусан чарга (хус модоор хийсэн чарга) - Зөрөг замаар өндөр хээр моринд матмал хусан чарга хөллөсөн хоёр хүн ирэв. С.Дашдэндэв. Үүрийн цолмон., хусны үйс (хус модны дурс), хус хөгширвөл борлох, хүн хөгширвөл үрчийх [зүйр цэцэн үг] (аливаа амьтан, юм өтлөхөд зүс царай, өнгө зүс нь мууддаг гэсэн санаа); хус мод хатуу, хүрний нүх шулуун [зүйр цэцэн үг] (хус мод бат бөх байдаг, хүрэн гэдэг амьтны нүх эгц байдаг).