1. Арьс, мах, өвс зэрэг зүйлийн үсийг галд шарах буюу улайтгасан төмрөөр хайрах зэргээр шатаах: бэлчээр хуйхлах (бэлчээрийн өвс ургамлыг галдан шатаах) - Түймрийн гал баруун довыг давж, хамаг хагд өвсийг хуйхлан шатаасаар ирж явна. Ц.Дамдинсүрэн. Түүвэр зохиол., толгой шийр хуйхлах (гаргасан малын толгой шийрний үсийг улайсгасан төмрөөр хайрах) - Эх Ханд аанай л хонины толгой шийр хуйхалж, холтос зомгол дүүрэн асаачихсан, зуухан дээрээ пор пор буцалгаж суулаа. Т.Дэчингунгаа. Өөдрөг зам., өвчүү хуйхлах (төхөөрсөн бог малын өвчүүний үсийг улайсгасан төмрөөр хайрах);

---

2. [шилжсэн] Ширүүн догшин зан авир гаргах, ихэд загнах - Хуйхлах гэсэн сүрхий зантай хүн шүү. Яриа.