1. Залгиурын амсар буюу хэлний уг, хүүхэн хэл, бүйлсэн булчирхайгаар хязгаарлагдсан цагариг: хөөмийн гүн (тагнайн угт хөнтрөн ургасан мах, хүүхэн хэл);
2. Давхац хөгийн олон хоолойгоор өвөрмөц арга бүхий монгол ардын өгүүлэхийн эрхтэнтэй шүтэлцэх урлагийн нэгэн зүйл, дотор нь хамар оролцсон, тагнай оролцсон, багалзуур голлосон, төвөнхөөр голлон аялах гэж ангилдаг.