1. Нас бага, нялх: балчир хүүхэд (а. Нэгээс гурав хүртэлх бага насны хүүхэд; б. [шилжсэн] гэнэн бага, туршлагагүй хүн) - Би балчир хүүхэд мэт аав ээж хоёрыгоо санах боллоо. С.Эрдэнэ. Хонгорзул., балчир бага ~ бага балчир [хоршоо] (бага жаахан) - Үсийг нь халиавал сэгсийсэн, шүдийг нь харвал сэрийсэн бага балчир амьтан байлтай. Торгууд, захчин ардын тууль, үлгэр., балчир нялх ~ нялх балчир [хоршоо] (бага жаахан, нярай) - Балчир нялхын үеэс хөхний сүү хэрэглэхгүй. Замлин Сэнчиний намтар оршив;

---

2. [шилжсэн] Гэнэн, туршлага дутмаг: балчир бодол (гэнэн бодол);

---

3. Ухвар мөчид, алсын хараагүй, богино бодолтой: балчир бодолтой хүн (богино ухаантай, ухаан муу хүн).