1. Байнгын шавар, шавхай бүхий усархаг намагтай газар - Балчиг дунд ургасан бадам лянхуа цэцгийг барин ядан гайхна. Д.Равжаа. Зохиолын эмхэтгэл., балчиг бамбалзуур [хоршоо] (ус, шавар шавхай, намаг бүхий газар) - Ой талаар тоо томшгүй балчиг бамбалзууртай. Чехийн эртний домог тууж., шалчиг балчиг [хоршоо] (а. Ус, намаг дээгүүр явахад гарах чимээ; б. Амаа ангайн зажилж юм идэхэд гарах эвгүй чимээ), балчигт суух (машин унаа балчигт шигдэн урагшаа хойшоо хөдлөхгүй байх);

---

2. [шилжсэн] Бохир буртаг: балчиг болох (бохирдох);

---

3. Ёс суртахуун доройтох байдал: архины балчигт унах (архинаас гарч чадахгүй байх, архинд нэгмөсөн орсон).