1. Суурьшсан хот сууринаас хол нутаг, тариалангүй газар: хөдөө аж ахуй (хүн амыг хүнсний бүтээгдэхүүнээр, аж үйлдвэрийг түүхий эдээр хангадаг материаллаг үйлдвэрлэлийн үндсэн салбарын нэг), хөдөө аж ахуйн бирж (хөдөө аж ахуйн бараа бүтээгдэхүүн болон тоног төхөөрөмжийн худалдаа арилжаа, санхүүгийн үйл ажиллагааг зохицуулах газар), хөдөө гарах (хот суурин газраас алс гарах, хөдөө гэртээ харих), хөдөө нуга (гол мөрний татмаас өөр бусад газар орших нуга, шим сайтай сахлаг ургамалтай учир хадлан бэлчээрийн чухал эдэлбэр болдог), хөдөө явах (хот суурин газраас гадагш гарч явах), хөдөө орон нутаг (хот суурин биш алс хол газар), хот хөдөөгийн ялгавар (суурин ба суурин бус газрын ялгавар), хөдөөгийн суурин (улс орны хотын суурин газрын хэмжүүр, ойлголтод дүйцэхээргүй бусад суурин газар), хөдөөний айл (хот суурины бус алс холын айл), хөдөөний байдалтай танилцах (суурин бус газрын байдалтай танилцах), хөдөө гадаа [хоршоо] (суурин газраас зайдуу, хүн хөл багатай газар), хөдөө гадаанаас хүн ирэх (хөдөө амьдардаг хүн ирэх);

---

2. Нутагласан айл хүмүүсгүй ба гол уснаас аглаг хээр газар: хөдөө газар (а. Ус намгаас зайдуу, уулнаас алсхан сэргэлэн газар; б. Хотын биш, хөдөө аж ахуй эрхлэх газар) - Цэлмэг тэнгэрийн од тоолом, цэцэг нь түгсэн хөдөө юмаа хөө. Д.Пүрэвдорж. Нар тойрсон зам., хөдөө нутаг (хөдөө газар) - Тэд жижиг хэсэг болж хүрээ хийд алс бөглүү хөдөө нутгаар нуугдан бүгэв. Ч.Лодойдамба. Тунгалаг Тамир., хөдөө буух (гол уснаас зайдаж, уул бараадан эрдүү газар буух), хөдөөний нохой [цээр] (чоно), хөдөө хээр [хоршоо] (хүний хөл багатай, суурин газраас хол, өвс ургамал, уул ус бүхий газар), хөдөө тал [хоршоо] (өвс ногоо бүхий үргэлжилсэн тэгш газар), хүрээ хөдөө [хоршоо] (хот сууриныхан болон хөдөөнийхөн), хөдөө талын бэлчээр (мал бэлчээрлэхэд тохиромжтой өвс ногоо бүхий үргэлжилсэн тэгш тал), хөдөө тосгон [хоршоо] (хөдөө нутгийн бага шиг суурин газар, сумын төв).