хон хон (хонх мэтийн дуугарах чимээ), хонх хон хон хийж сонстох (хонхны дуугарах чимээ сонстох);
2. Нохойн хуцах байдал:
хон хон дуутай хондлой дээрээ дэгээтэй [оньсого] (нохой);
3. Хэрээний дуугарах байдал:
хон өрөв [амьтан] (өрвийн нэгэн зүйл шувуу),
хон хэрээ [амьтан] (бие том, өнгө нь гилтгэнэм хар, шөнө цугларан хоноглодог, хэрээний нэгэн зүйл) -
Хоёр хон хэрээ явахлаар хоёр нүдээ ухаж, нэгийг нь хувааж идээрэй, нөгөөг нь манай ах эрийн сайн Эгэл мэргэн хаанд өг гээд л өөд шидэв. Халх ардын тууль.,
хон хэрээ нүдэнд дуртай, хошуу ноён хонгонд дуртай [зүйр цэцэн үг] (баяд ноёд ард олныг зовоодог гэсэн санаа).