1. Идэх уухдаа хомхой, шунахай, ханаж цаддаггүй: ховдог хүн (а. Идэх уухдаа хомхой хүн; б. Шунахай хүн), өлөн ховдог (идээд байгаа хэр нь санаа нь цаддаггүй, хомхой), ховч хүн үгэнд, ховдог хүн хоолонд [зүйр цэцэн үг] (хов ярих дуртай хүн хэлсэн ярьснаасаа болж хэрэгт унадаг, хов ярих хэрэггүй гэсэн санаа), ховдгийн цай урьтаж буцалдаг, ховчийн үг урьтаж хүрдэг [зүйр цэцэн үг] (муу үг түрүүлж бусдын чихэнд хүрдэг гэсэн санаа);

---

2. [шилжсэн] Юманд шунахай, авлигач - Ховдог санаа хэтэрч хоосон байснаа мартав уу. Ц.Дамдинсүрэн. Түүвэр зохиол., ховдог сэтгэлтэй (хомхой сэтгэлтэй, шунаг сувдаг сэтгэлтэй), ховдог зальхай [хоршоо] (а. Хомхой шунахай; б. Авлигач) - Ноёнтой заалдан тэмцэлдэхдээ түүний ховдог зальхайг зүйлчлэн өгүүлнэ. Ц.Дамдинсүрэн. Мандах нартай үлгэрлэе., ховдог хомхой ~ ховдог шунахай [хоршоо] (а. Эд баялагт хэтэрхий шунамхай; б. Авлигач) - Бидний зүдэрч зовж явдаг маань ховдог хомхой наймаа нарын улам баяжуулахын тулд юм уу. Б.Ринчен. Үүрийн туяа., ховдог нь хүрч хорхой нь түрэх [зүйр цэцэн үг] (эд баялагт ихэд шунахайрах гэсэн санаа).