1. Хатуу, бэрх, ширүүн: хахир газар (хад чулуутай, хатуу ширүүн хөрстэй газар);

---

2. Тасхийм, хатуу, хүйтэн - Хахир өвлийн хүйтэнд үнэгэн малгай нь цантсан хавирга нэвтлэм жаварт сүргийн захад жиндсэн. Д.Шагдарсүрэн. Хүлгийн үүрсэх дуун., хахир хавар (хатуу ширүүн хавар цаг), хахир хүйтэн (маш хүйтэн), хахир чанга [хоршоо] (а. Хатуу чанга, тэсгэм хүйтэн; б. Чихэнд чийртэй муухай дуу), хахир хатуу [хоршоо] (хатуу ширүүн, хатуу чанга);

---

3. [шилжсэн] Чихэнд хадам, хатуу чахарган дуу - Дарга цэрэг хоёулаа нөхрийнхөө хойноос чих тавин зогстол дахин мөчир хугарах нь битүү ойн дунд буун дуу мэт хахир хатуу сонсогдов. Б.Өлзийсүрэн. Замын хүзүү., хахир дуу (чихэнд чийртэй чахарган муухай дуу), хахир чанга [хоршоо] (дуу чимээний чихэнд хадам, чийртэй муухай ).