1. Гишгэсэн газарт хөл тогтохгүй гулсах, тэших - Би дагтаршсан цасан дээр халтирч хунгарт хөл алдан шургаж уналаа. Д.Мягмар. Газар бид хоёр;

---

2. Хутга, шөвөг зэрэг мэсийн ир, үзүүр мохсоноос хазгай тусах: хутга халтирах (хутганы ир мохсоноос юмыг зүсэж даахгүй гулгах);

---

3. [шилжсэн] Харахаас халгах: нүд халтирах (харж чадахгүй халгах, эгцлэн харж чадахгүй байх) - Зэр зэвсэг агссан харийн дайсны өлмий доор устгаж байгааг хараад нүд халтирч, сэтгэл эмтэрч байлаа. Ж.Дамдин. Үймээний жил;

---

4. [шилжсэн] Буруу хэлэх, хазгай хэлэх: хэл халтирах (а. Буруу хазгай хэлэх; б. Хэлэх ёсгүй үгийг хэлж гэнэдэх), хэл халтирахаар хөл халтирсан нь дээр [зүйр цэцэн үг] (үг хэлээ цэгнэж ярь гэсэн санаа).