[буриад аялгуу] (гүндүү) 1. Гүнзгий, үндэстэй: гүндүү бодол (гүнзгий бодол), гүндүү хүн (бодолтой хүн) - Гүдүү цаагуур нь битгий бодоорой;
2. Лут, лужир, мундаг: том чулуу гүндүүгээр унах (том чулуу нүжигнэж унах);
3. Ичгүүргүй, сонжуургүй: гүндүү муухай (сонжуургүй муухай), гүндүү нүүртэй (ичгүүргүй нүүртэй) [Г.Гантогтох. БAT]. ()